Odchudzanie

Pchlaxxx

Bulimia

Bulimia, podobnie jak anoreksja, jest chorobą o podłożu psychicznym. Są to okresowe napady żarłoczności z utratą kontroli nad ilością spożywanych pokarmów - są to ataki przymusu jedzenia, nad którymi pacjent nie potrafi zapanować. Chorzy na bulimię czują się głodni nawet bezpośrednio po jedzeniu. Bulimia jest też czasem określana jako wilczy głód, wilczy apetyt.

Przyczyny bulimii
Powodów zachorowań na bulimię jest wiele, np. brak bliskiej osoby, z czym chory nie potrafi sobie poradzić, brak samoakceptacji, konflikty rodzinne czy brak akceptacji w grupie rówieśniczej.
Chorują głównie młode kobiety...

Bulimia występuje u nastolatków i ludzi młodych z dużą przewagą płci żeńskiej. Choroba występuje dość często, według literatury amerykańskiej nawet do 10% w akademickich środowiskach młodzieżowych (jeśli brać pod uwagę częściowe i niepełne objawy – pełen obraz chorobowy dotyczy ok. 1-2% młodych kobiet). Dokładna częstość występowania jest trudna do określenia z powodu ukrywania przez chorych tej dolegliwości. Mniej więcej połowa pacjentów z bulimią przebyła okres jadłowstrętu psychicznego (anoreksji).

Objawy:
* Obsesyjny lęk przed nadwagą.
* W niektórych przypadkach zbyt mała masa ciała.
* Napady objadania się, po których następują prowokowane wymioty lub przyjmowanie środków przeczyszczających. Cykle objadania się i wymiotowania powtarzają się co kilka tygodni lub - w ciężkich przypadkach - raz do kilku razy dziennie.
* Nadmierne odchudzanie się.
* Przymus ćwiczeń fizycznych.
* Nieracjonalne zachowanie lub depresja (z tendencjami samobójczymi w ciężkich przypadkach).
* Przewlekły ból lub pieczenie w gardle spowodowane działaniem kwasu żołądkowego, znajdującego się w wymiocinach.
* Suchość warg, języka i skóry oraz obrzęk gruczołów ślinowych w wyniku odwodnienia.
* Przewlekła biegunka lub zaparcie.
* Nieregularne miesiączki.
* Odwodnienie i niedobory składników pokarmowych, zwłaszcza niedobór potasu. Pojawiają się kurcze mięśni, zaburzenia rytmu serca, osłabienie.

Jak zachowuje się osoba chora na bulimię?
W początkowym okresie choroby pacjenci zwykle podejmują odchudzanie się, ograniczają jedzenie i nakładają na siebie szereg restrykcji żywieniowych. Ograniczanie jedzenia, zaburzenie rytmu posiłków w ciągu dnia wywołuje narastające uczucie głodu. Pacjenci próbują w jakiś sposób oszukiwać głód podejmując różne działania odwracające uwagę od głodu lub używając czegoś, co mogłoby przejściowo wypełnić żołądek (np. wypijanie większej ilości płynów).

Wszystkie te zabiegi okazują się prędzej czy później nieskuteczne i w efekcie długich okresów głodzenia u pacjentek pojawiają się napady żarłoczności. Powtarzające się napady objadania się w istotny sposób wpływają na zwiększenie wagi ciała, dlatego chore z bulimią, pomimo ponawianych prób odchudzania się, utrzymują wagę na poziomie prawidłowym lub zbliżonym do prawidłowego (nie tak jak w anoreksji,gdzie dochodzi do wyniszczenia organizmu).

Osoby z bulimią zdają sobie sprawę, że jedzenie wymknęło im się spod kontroli. Odczuwają lęk przed przytyciem. Próbują między okresami obżarstwa rygorystycznie przestrzegać diety i opanować napady żarłoczności.Wstydzą się tego i utrzymują w tajemnicy przed najbliższym otoczeniem.

Rozpoznanie choroby:
Diagnoza bulimii nie sprawia zwykle lekarzowi wielu trudności, pod warunkiem, że pacjentka zdecyduje się ujawnić swoje dolegliwości. Choroba może być bowiem bardzo długo (nawet latami) ukrywana - z pozoru funkcjonowanie tych chorych nie jest bardzo zmienione. Badania wskazują, że upływa zwykle około 5 lat od momentu zachorowania do chwili zgłoszenia się do lekarza. Na pewno nie trzeba nikogo przekonywać, że wczesne zgłaszanie się do lekarza chroni przed utrwalaniem się objawów i przed wystąpieniem ewentualnych powikłań.

Rozpoznanie bulimii lekarz opiera na określonych kryteriach. Są nimi:
* powtarzające się ataki niepohamowanego jedzenia, brak możliwości przerwania ataku jedzenia,
* występowanie co najmniej dwóch ataków tygodniowo przez ostatnie 3 miesiące,
* reagowanie na atak wywoływaniem wymiotów, użyciem środków przeczyszczających, wprowadzeniem głodówki lub intensywnych ćwiczeń fizycznych,
* stała nadmierna troska o wygląd zewnętrzny i masę ciała.

Przy podejrzeniu nieprawidłowości zachodzących w organizmie należy zawsze zgłosić się do lekarza - lekarz poprowadzi właściwą diagnostykę pozwalającą na postawienie rozpoznania i wdroży następnie odpowiednie do rozpoznania leczenie.

Problemy zdrowotne związane z bulimią.
Przebieg choroby jest przewlekły, często z towarzyszącą depresją, niepokojem i utrudnionym kontaktem z rówieśnikami. Częste wymiotowanie może powodować schorzenia dziąseł i ubytki zębów, odwodnienie, zaburzenia równowagi elektrolitowej, a co za tym idzie - zaburzenia pracy serca. Dochodzić może też do uszkodzenie nerek, odwrócenie perystaltyki jelit, tężyczki, napadów padaczkowych, osłabienia mięśni, znacznego spadku masy ciała. W skrajnych przypadkach bulimia prowadzi do poważnych zaburzeń rytmu pracy serca, mogących spowodować śmierć.

Leczenie bulimii.
Bulimia jest chorobą poważną i trudną w leczeniu. W leczeniu bulimii stosuje się głównie psychoterapię, ponieważ obsesja chorych, by nie być otyłym, ma podłoże w zaburzonym obrazie własnej osoby.

[źródło: [link widoczny dla zalogowanych] ]

Czy wiesz że . . .
Istnieje wspólnota Anonimowych Żarłoków, którzy poprzez dzielenie się doświadczeniem, siłą i nadzieją zdrowieją z kompulsywnego obżarstwa?

Lollipop

Pchlaxxx

Przyspieszenie przemiany materii

"Moim problemem jest strasznie wolna przemiana materii.Mimo,że jestem szczupła (i koleżanki mówią,że nie mam nic do narzekania ) wiele wysiłku i wyrzeczeń kosztuje mnie utrzymanie takiej sylwetki.Kiedyś miałam sporą nadwagę i nie pozwole sobie dwukrotnie do bycia grubą .Z drugiej strony dlaczego koleżanki mogą zjeść wszystko a ich waga ani nie drgnie a mi po najmniejszym ciasteczku tak ?To niesprawiedliwe! ~gigy "

Droga Gigy !

Rzeczywiście, to niesprawiedliwe ;). Ale przemianę materii, czyli metabolizm ( proces życiowy zachodzący we wszystkich komórkach ) można przyspieszyć.
Niektóre grupy produktów żywnościowych mogą przyspieszyć metabolizm nawet o 30 % ! Twój metabolizm będzie pracował na najwyższych obrotach, dzięki stosowaniu proponowanych poniżej zasad w codziennej diecie.

TŁUSZCZE
Niektóre grupy tłuszczów spowalniają metabolizm, inne go przyspieszają. Ogranicz spożywanie tłuszczów do ok. 20 % dziennej dawki kalorii. Zmniejsz w diecie spożywanie kwasów tłuszczowych omega-6, które powodują tycie ( m.in. oliwa z oliwek, oleje ). Natomiast tłuszcze omega-3 przyspieszają przemianę materii i nie powinnaś się ich obawiać. Ich źródłem jest przede wszystkim soja, ryby a także warzywa zielone liściaste.

WITAMINY
Symulują działanie enzymów odpowiedzialnych za zamianę pokarmu w energię. W procesie przetwarzania energii istotną rolę odgrywają zwłaszcza witaminy B. W rozkładzie węglowodanów i tłuszczów bierze udział witamina B1, w rozkładzie białek- B6. Procesami tymi steruje B2. Działanie tych witamin potęguje witamina C. Ponadto, witamina PP ( niacyna ), jest potrzebna w procesach metabolicznych w samych komórkach. Zatrosz się o dostarczenie tych witamin, również w preparatach multiwitaminowych.

BIAŁKO I BŁONNIK
Czy wiesz o tym, że im wolniej trawisz, tym więcej pokarmu przemienia się w energię ? ( Dlatego ja zawsze "delektuję się" pokarmem :D ) Produkty o wysokiej zawartości białka i niskiej tłuszczu ustabilizują trawienie, a rozpuszczalne odmiany błonnika wiążą tłuszcz we krwi, pomagając w jego wydalaniu.

Niektóre substancje też przyspieszają przemianę materii.

Są to :
-chrom
-L-karnityna
-mangan (Mn)

Pozdrawiam.
Odpowiadała Zitronka

Gość

Jak schudnąć bez efektu JOJO?

"Cześć dziewczyny ! Mam pewien dosyć duży problem ... Bardzo chciałabym być szczupła. Nie jestem bardzo gruba. Ważę 50 kg przy wzroście 157cm. Ile powinnam ważyc przy tym wzroście? Ja uwielbiam słodycze i już kilka razy probowałam sie odchudzać i coś mi to nie wychodziło. Boje się też efektu jojo. Nikt mi nic nie mówi, że jestem gruba czy coś. Chłopaki...hmmm... kilku może się podobam, ale na pewno jakbym była szczuplejsza byłoby lepiej. Jeszcze jedno ... W szkole nie mogę nic jeść... Po prostu nie mogę... Jak myślę o jedzeniu to zbiera mi się na wymioty. Mogę tylko 7daysy albo bułki słodkie z serem, a to też jest niezdrowe. No i jeszcze nie lubię wielu warzyw, które mam wskazane jeść... np,. pomidory, papryka, szczypiorek, brokuły itp. Proszę, powiedzcie co mam zrobić żeby schudnąć, a jednoczesnie żeby nie było efektu jojo i ile powinnam ważyc przy moim wzroscie? ~:(Smutna"

Droga Smutna.!

Do obydwu na100latek - zobaczcie notkę Jak szybko i skutecznie schudnąć?

Z ćwiczeń polecam : biegi, brzuszki, aerobik, jazdę na rowerze, pływanie jak i zarówno prace codzienne :) : pomoc babci w kopaniu w ogródku (wiem to po sobie :)), bieg do sklepu i z powrotem, gra z młodszym rodzeństwem w piłkę. Przyjemne i pożyteczne.

Droga Na100latko !

Po 1: Oblicz swoje BMI. Wg. mnie masz dobrą wagę, ale sprawdź : stronka

Po 2: Wiem, że może to być dla Ciebie trudne ale w szkole KONIECZNIE powinnaś coś zjeść. Gdy będziesz głodna będziesz miała gorszą koncentrację.

Po 3: Te warzywa, których nie lubisz, możesz przecież zastąpić innymi! Jedz np. kukurydzę (ale nie za dużo, bo po kukurydzy można dostać wzdęć), kalarepę, żółty ser... A zamiast słodyczy jedz dużo owoców i pij soki owocowe! Zrób sobie sałatkę: pokrój banana, kiwi, pomarańczę, jabłko i co tam jeszcze znajdziesz:) w kostkę, wymieszaj i trochę polej sokiem np. pomarańczowym. Pyszne i zdrowe.

Po 4: Możesz zastasować metodę szwedzką. Od poniedziałku do piątku zero słodyczy, za to w weekend do woli :).

Zitronka

Gość

Jak szybko i skutecznie schudnąć.?

"Mam problem mam 12 lat mierzę 161 cm i ważę 58 kg. Pomóżcie mi jak najszybciej mogę zgubić zbędne kilogramy. Ja już nie wiem co robić. Jem tylko śniadanie i obiad, a słodyczy w ogóle. Codziennie biegam, ale nic, od dwóch tygodni nie schudłam nawet 0.5 kg.~Marta xD"

Droga Marto…
Uważam, że 12 lat to trochę za mało na odchudzanie się i że Twoja waga jest raczej w normie. Nie do końca wiem, jak to jest, bo zawsze byłam tak chuda, że brano mnie za anorektyczkę, podczas gdy jadłam tyle co moje koleżanki z klasy. Taka już byłam i nic nie mogło tego zmienić. Dopiero w pewne wakacje (miałam tyle lat co Ty) ważyłam 38.5 kg (przytyłam 5 kg). Dlaczego Ci to mówię ?? Bo w Twoim wieku oddałabym wszystko, żeby ważyć tyle co Ty. Poza tym, jesteś wysoka, musisz osiągać właściwą wagę do reszty Twojego ciała i nie wydaje mi się, żebyś była najgrubsza pod słońcem. Jeżeli koniecznie chcesz schudnąć, to:

- nie ograniczaj się tylko do śniadań i obiadów, jedz też kolacje i podwieczorki. Nie musisz też jeść batoników lub czekolady, wystarczy jak od czasu do czasu zjesz trochę herbatników albo paluszków (np. w nagrodę, jak schudniesz 0,5 kg). Na przekąskę albo do szkoły możesz brać owoce: banany, jabłka, gruszki :)

- Uprawiaj sporty! Biegaj, pływaj, graj w siatkę, jeździj na rolkach, a gdy przyjdzie zima… na łyżwach. Jeśli będziesz to robić codziennie, gwarantuję Ci, że efekty pomału będą widoczne.

- Ćwicz. Polecam różne kasety, np. Cindy Crawford albo coś innego (Pilates, joga :D). Rozejrzyj się wokół – na pewno gdzieś takowe znajdziesz. A nawet jeśli nie, możesz wymyślić swój własny, 10 – minutowy zestaw ćwiczeń do powtórzenia CODZIENNIE. Możesz zacząć od 15 brzuszków, następnego dnia 20, potem 30, 40 itd. Trochę schudniesz i będziesz miała piękne mięśnie brzucha ;)

- I ostatnia, ale najważniejsza rzecz! Jedz to, co do tej pory (słodycze od czasu do czasu!) i ograniczaj się tylko trochę, ale NIE GŁODŹ SIĘ! To może doprowadzić do anoreksji. Bądź cierpliwa, wykonuj ćwiczenia, a z czasem zauważysz poprawę. Pamiętaj, że nie schudniesz 10 kg z dnia na dzień ;) Bądź systematyczna i cierpliwa w swoich działaniach, a osiągniesz swój cel! :)

Elaine :*